In een groot deel van de wereld is de tent als woonplaats reeds lang in onbruik geraakt. De meesten van ons wonen in huizen en we zouden die voor geen geld ter wereld willen ruilen voor wigwams, tepee’s, tenten van geitehaar of verplaatsbare optrekjes van geklopte boombast.
Desondanks hangt er om de tent een sfeer van romantiek en avontuur. En als gevolg daarvan gaan elke zomer tienduizenden Nederlanders kamperen; slaan ze hun kleurige tenten op in weilanden, bossen en rivierdalen; koken ze heel primitief hun eigen potje en brengen ze de nacht door onder het strakgespannen tentdoek.
Kamperen is een kunst. Wie aan deze populaire vakantiebezigheid wil meedoen, dient een aantal kampeerregels te kennen om aan zijn ‘avontuur’ ten volle plezier te kunnen beleven. Een kampeerder dient te weten hoe hij zijn tent moet opzetten om niet voor onaangename verrassingen te komen staan; hij moet weten welke uitrusting hij nodig heeft om met zo weinig mogelijk materiaal zo veel mogelijk te kunnen doen; hij moet weten waar hij zijn tent wel en waar hij ze beslist niet kan opzetten; hij moet zich op de juiste manier kunnen kleden en dient te weten welk soort tent het meest voor hem geschikt is. Tegenwoordig is het niet meer zo moeilijk op al die vragen een antwoord te krijgen. Door de groei van het kampeertoerisme is er een complete industrie ontstaan, die allerlei materialen voor de kampeerder in de handel brengt. Tenten, kooktoestellen, tentraad, speciaal serviesgoed voor kampeerders — het is allemaal te koop.
En bovendien kan een aspirant-kampeerder zich van A tot Z laten voorlichten door organisaties, die de kamperende toerist ten dienste staan en waarvan de A.N.W.B. in Den Haag wel de bekendste is. Hoe moeilijk het echter is een goed kampeerder te zijn, kan blijken uit het feit, dat in Nederland alleen mensen met een speciaal kampeerpaspoort hun tent in de vrije natuur mogen opslaan. Anderen zijn verplicht te kamperen op de zg. ‘campings’: grote terreinen, waar vaak honderden tenten bijeen staan en waar de kampeerder gebruik kan maken van centrale voorzieningen zoals stromend water, toiletten en kampeerwinkels. Wie een kampeerpaspoort wil hebben, dient daarvoor eerst een kampeerproef af te leggen.