Na de grote watersnoodramp van 1 februari 1953 die aan bijna 2000 mensen het leven kostte en een schade aanrichtte van circa 1 miljard gulden, hebben Nederlandse waterbouwkundigen een gigantisch plan ontworpen om dergelijke rampen in de toekomst te voorkomen. Dit Deltaplan, vastgesteld bij de Wet van 8 mei 1958, dat aan Nederlands eeuwige vijand, het water, een beslissende nederlaag zal moeten toebrengen, is inmiddels in uitvoering.
Nederlands kwetsbaarste punt in zijn strijd met het water ligt in het zuidwesten: in het deltagebied waarin drie grote rivieren (Schelde, Rijn en Maas) vingervormig in zee uitmonden. Eb en vloed, storm- en springvloeden hebben in deze ‘vingers’ vrij spel. Dit betekent dus een voortdurende bedreiging voor de eilanden in deze delta; temeer omdat deze eilanden door allerlei geologische oorzaken steeds dieper wegzakken. Om de veiligheid van het Zeeuwse en Zuidhollandse eilandengebied te vergroten heeft de Nederlandse regering besloten de zee-armen in dit deltagebied tussen Nieuwe Waterweg en Westerschelde af te dammen. De zee wordt daardoor buitengesloten; de dijken van de bedreigde eilanden behoeven de aanvallen van de wisselvallige Noordzee niet langer te weerstaan. Afdamming van de rivierarmen heeft nog andere voordelen.
Zo zullen de afgedamde watergebieden op de duur veranderen in zoetwaterreservoirs, die Nederland met zijn stijgend zoetwaterverbruik best kan gebruiken. Diezelfde zoetwaterreservoirs zullen straks unieke recreatiegebieden vormen. En tenslotte zal de verzilting van de bodem in het deltagebied en de naaste omgeving beter kunnen worden bestreden.Het Deltaplan bestaat uit de volgende werken:
• de bouw van een zg. stormvloedkering in de Hollandse IJssel;
• de aanleg van secundaire dammen in de Grevelingen, het Volkerak en in de Zandkreek.
• de afsluiting met dammen van het Veerse Gat, de Oosterschelde, het Brouwershavense Gat en het Haringvliet.
De enige rivier, die niet afgesloten wordt, is de Westerschelde. De scheepvaart op deze rivier is zó belangrijk (Antwerpen!), dat aan afdamming van dit Deltagedeelte niet gedacht kon worden. Om dezelfde reden kan voorlopig niet tot afsluiting in enigerlei vorm van de Rotterdamse Nieuwe Waterweg worden overgegaan. Als de Deltawerken voltooid zullen zijn (men streeft ernaar de werken in 1978 te voltooien), zal het water weinig vat meer hebben op wat tot nu toe de zwakste plek was in de verdediging van Nederland tegen het water. Bovendien zullen tal van nieuwe wegen over de dammen en de eilanden het isolement van dit eilandengebied opheffen. Een nadeel van dit indrukwekkende Nederlandse waterbouwkundige werk is, dat het de dood betekent van de Zeeuwse oestercultuur, die zonder de op enkele plaatsen voorkomende specifiek gunstige omstandigheden niet kan voortbestaan.
De werken van het Deltaplan hangen in hun opzet en uitvoering nauw samen met de uitvoering van de werken ter verbetering van de waterhuishouding (Rijn - Lek - kanalisatie). De versterking van de hoogwaterkering blijft niet beperkt tot het zuidwesten des lands, maar omvat de gehele Nederlandse kust.