internationale organisatie van Europese staten, die zich ten doel stelt de grotere politieke eenheid tussen de ledenstaten te bevorderen. Opgericht 5.5.1949 te Londen.
Naast de bevordering van de politieke eenheid geeft het statuut als doel aan: verzekering van de vrede door samenwerking, het veiligstellen van de idealen en geestelijke en morele waarden die het erfdeel der deelnemers uitmaken, alsmede de bevordering van de sociale en economische vooruitgang.Bij de oprichting werden de volgende landen lid: België, Denemarken, Frankrijk, Groot-Brittannië, Ierland, Italië, Luxemburg. Nederland, Noorwegen en Zweden. In de loop der jaren kwamen daar bij: Griekenland en Turkije in 1949 (Griekenland als dictatuur trok zich per 1.1.1971 terug en trad als democratie weer toe in nov. 1974), Ijsland (1950), de BRD (1951), Oostenrijk (1956). Cyprus (1961). Zwitserland (1963) en Malta (1965).
De Raad van Europa zetelt te Straatsburg en bestaat uit de volgende organen:
1. Comité van Ministers, dat namens de Raad van Europa handelt, overeenkomsten sluit en aanbevelingen doet aan de regeringen van de deelnemende staten;
2. de Raadgevende Vergadering, bestaande uit 140 door de nationale parlementen benoemde vertegenwoordigers van de deelnemende staten, die driemaal per jaar bijeenkomt en kan gelden als belangrijk ‘Europees forum', in zekere zin de Europese publieke opinie belichamend;
3. de Gemengde Commissie, die, samengesteld op paritaire basis, de activiteiten van het Comité en de Raadgevende Vergadering coördineert en voorbereidt;
4. de Europese Commissie voor de Rechten van de Mens en het Europese Hof voor Mensenrechten: ingesteld 21.1.1959. ter bescherming van de rechten van het individu, de persoonlijke grondrechten en basisvrijheden;
5. het Secretariaat-Generaal.
Litt. Beknopt Handboek van de Raad van Europa (1952).
