(goeverneur) (Fr.. <Lat. gubernare, besturen]. bestuurder, landvoogd; militair opperbevelhebber in een stad of vesting.
België en Nederland. Onder de Bourgondische hertogen kregen de stadhouders van de gewesten de titel van gouverneur, die later ook toegekend werd aan de bestuurders van de Kaapkolonie en van andere gekoloniseerde gebieden. Van 1814-48 was gouverneur in Nederland de titel van de latere commissarissen des konings. In België bleef de titel in deze betekenis voortbestaan. In Nederland thans de titel van de vertegenwoordiger van de Kroon in Suriname en de Ned. Antillen, genoemd in het Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden (29.12.1954), wiens bevoegdheden geregeld worden bij Rijkswet en in bepaalde gevallen bij Alg. maatregel van Rijksbestuur. Toen Suriname 1975 onafhankelijk werd, verviel dit ambt voor dit gebied.
