de opzettelijke navolging van de als klassiek beschouwde kunstvormen der oudheid; in wijdere zin de benadering van een stijl die door zekere gaafheid van vorm en het streven naar harmonische verhoudingen aan de opvatting van de klassieke oudheid herinnert. Het is een stroming in bouw-, beeld- en schilderkunst die steeds weer in de geschiedenis terugkeert. b.v. in de renaissance (bouwkunst), in de 17e-eeuwse bouwkunst in Nederland (Jacob van Campcn). maar ook in de letteren als navolging van de Griekse en Romeinse schrijvers (b.v.
Vondel en Hooft) en sterk in de 18e eeuw tot de romantiek. Claudius Civilis, → Civilis, Gaius Iulius.
