Wat is de betekenis van classicisme?

classicisme - Zelfstandignaamwoord 1. (kunst) kunststroming die navolging van de Griekse of Romeinse oudheid als ideaal heeft Woordherkomst afgeleid van het Franse classicisme (met het achtervoegsel -isme) Verwante begrippen classicistisch

Het classicisme is een architectuurstijl die in Nederland tussen 1620 en 1700 wordt toegepast. Met name het ordenboek van Scamozzi is daarbij richtinggevend. De nadruk ligt op harmonische verhoudingen en symmetrie in navolging van de bouwkunst van de klassieke oudheid. Renaissancistische vormen worden op strikte en zuivere manier toegepast. De gebo...

Classicisme is een stijl die teruggaat op de Griekse en Romeinse (klassieke) oudheid. In de 15de en 16de eeuw werd voor het eerst op grote schaal teruggegrepen op de klassieke vormentaal. Sinds deze periode, de renaissance, zijn de klassieke onderwerpen en vormen niet meer uit de westerse kunst en architectuur weg te denken. De klassieken vormden l...

Classicisme is een richting in de kunst die de modellen der Griekse en Romeinse oudheid navolgt. In de architectuur betekent dit meestal de toepassing van de antieke orden. De orden zijn gebonden aan bepaalde verhoudingen en ornamenten waarbij de zuil het meest wezenlijke element van alle onderdelen vormt.

Kenmerk van o.a. de Renaissance: het sterk onder invloed van de Klassieke Oudheid staan op het gebied van kunst en literatuur. Een stroming binnen de Franse literatuur uit de tweede helft van de 17e eeuw. Er wordt een groep schrijvers mee aangeduid die, in reactie op de barok en het maniërisme, de eis stelden van een heldere, duidelijke, ordelijke...

Kunst die geïnspireerd is op kunst uit de Griekse en Romeinse Oudheid. Zo is de Renaissance, maar ook de Barok een vorm van classicisme. De term wordt ook gebruikt om de periode tussen circa 1750 en 1830 aan te duiden, waarin onder invloed van opgravingen in de Romeinse steden Pompei en Herculaneum klassieke onderwerpen en motieven toegepast werden...

Classicisme is het: 1) (beeldend): navolgen van de Griekse (zie Grieken (2)) of Romeinse (zie Romeinen (2)) oudheid; zie ook neoklassiek; 2) (muziek): navolgen of aansluiten bij voorbeelden uit de klassieke periode, zie ook klassiek (2).

[v. Lat. classicus = van de eerste klasse] navolging van de klassieke stijl.

(klassicisme) navolging van de Griekse of Romeinse oudheid in kunst en letteren