(belfroot) [<Fr.beffroi. (Oudfr. belefroi], in dc middeleeuwen in vele, vooral Zuidned. steden gebouwde toren aan of bij een stadhuis of een markthal, waarin de stadsklokken hingen (later ook een uurwerk). De belforten waren zinnebeelden van de stedelijke vrijheid en macht.
De oudste belforten zijn die van Boulogne, Abbeville en Amiens (alle 11e en 12e eeuw). De beroemdste belforten zijn die te Gent. Brugge en leper. Gewoonlijk is een belfort vierkant, zelden rond. → Lakenhal.LITT. M.Battard. Beffrois, halles, hotels de ville du nord de la France et de la Belgique (1948); C.Enlart. Hotels de ville en beffrois (1948).
