(Adolphus n), prins-bisschop van Luik (1313-44), *aug. 1288, t3.11.1344 Clermont. Benoemd op voorstel van Filips iv de Schone van Frankrijk.
Tijdens de eerste jaren van zijn regering trachtte hij een einde aan de macht van de ambachten in het Luikse bestuur te maken. Zijn tussenkomst in de twisten tussen de →Awans en de Waroux dwong hem de vrede van →Fexhe (1316) te aanvaarden. Vanaf 1325 poogde hij listig langs juridische weg de tegenstand te breken. Hij ontbond de coalitie der steden en dwong de stad Luik haar bestuur te hervormen, zodat van 1331—43 niets meer Adolfs heerschappij in de weg stond. Door een strenge wet (loi de murmure) stond de stad onder een schrikbewind. Door de verkoop van Mechelen (1333) aan de graaf van Vlaanderen, Lodewijk van Nevers, laaide het geschil met de hertog van Brabant opnieuw op.
Bij het begin van de → Honderdjarige Oorlog koos de Luikse bisschop 29.7.1337 opnieuw de zijde van de Franse koning Filips vi van Valois. (1324 reeds een verbond met Karel IV van Valois.) De belastingen voor deze buitenlandse oorlogen, de omkoopbaarheid van de bisschoppelijke raadsheren en een gewelddadig bestuur brachten de steden in opstand. In 1343 kon hij voor een strafexpeditie tegen het naar Brabant overgelopen Hoei de steun van Luik slechts verkrijgen door tegemoetkomingen aan de Luikse ambachten die opnieuw zelfstandig werden en dienst deden als Kiescolleges voor de helft van de stedelijke raad (Lettre de Saint-Jacques 1.7.1343) en door de oprichting 6.6.1343 van het Gerechtshof der xxii, dat bisschoppelijke ambtenaren mocht berechten. Kort nadat hij dit gerechtshof ontbonden had. omdat dit de wet boven de vorst scheen te stellen, overleed hij.Litt. J.Lejeune, Liège et son pays (1948); J.Lejeune. Liège: de la principauté a la métropole (1967).
