lat. Vascones, een iberisch volk, dal lang in Hispania woonde, benoorden den Iberus (Ebro) tusschen de Cantabren en de Iaccetanen.
Na eenen allerhardnekkigsten tegenstand werden de V. ten deele tot onderwerping gebracht door Pompejus, vervolgens geheel onderworpen door Augustus, en kwamen eindelijk onder het juk der Westgothen. Van 582 tot 597 waren zij tegen die overheersching in opstand, en voerden een verdelgenden oorlog in de gebergten, doch trokken eindelijk de Pyreneén over, en vestigden zich omstr. 628, met vergunning van Caribert 11 (merovingisch koniug van Aquitaniè) in het voormalige woud der Ausci, dat toen den naam aannam van Vasconia of Gascogne (zie dat artikel).
