Geographisch- historisch woordenboek

Servaas de Bruin, D. Noothoven van Goor (1869)

Gepubliceerd op 21-10-2021

Cantabren

betekenis & definitie

lat. Cant abri, een tot de iberische Volkeren behoorend bergvolk in Hispania Torraconensis, beoosten de Asturien, tusschen de asturische Pyreneën en de golf van Biskaaije,die naar hun land (dat Cantabria genoemd werd) ook wel den naam droeg van Cantabrische Zee.

De heldhaftige dapperheid der C. bleek in eenen zesjarigen oorlog (den Cantabrischen oorlóg) tegen de Romeinen, dien Augustus in 25 v. Chr. begon,en dieeerstl9 v.Chr. door Agrippa ten einde werd gebragt. De C. werden van al de spaansche volkeren bet laatst onderworpen door de Romeinen..— Canlabrisch gebergte wordt menigmaal de asturische keten genoemd, die slechts eene westelijke voortzetting der Pyreneën is.

< >