de Hercules der Hebreën, in wiens haar, volgens de bijbelsche legende, het hoofdbestanddeel gelegen was van zijne verbazende lichaamskracht, van welke hij, als rechter in Juda, inzonderheid partij trok om de Philistijnen te bevechten, van wie hij er eens op eenen dag duizend doodsloeg met een ezelskinnebak. Die sterke man had echter ook zijne zwakheden; zoo liet h\j zich begoochelen door de philistijnsche lichtekooi Delila, die hem, terwijl hij sliep, zijn haar afsneed, en hem toen overleverde aan de Philistijnen, die hem van het gezicht beroofden en hem gevangen hielden.
Intusschen groeide zijn haar weder, en toen S. zich weder sterk genoeg gevoelde, wreekte hij zich op zijne vijanden, door de twee voornaamste pilaren van eenen tempel omver te rukken, zoodat hij zelf, maar ook eene ontelbare menigte Philistijnen met hem, den dood vond onder het instortende gebouw. Zie in het O. T.de hoofdstukken 13,14,15 en 16 van 't Boek der Richteren; hij wordt ook vermeld Hebr. 11: 32.
