lat. Senatus (van Sencx, oudste).Dezen naam droegen verscheidene wetgevende vergaderingen, bekleed met meerofminderatlributcn van het souvereine gezag.
De voornaamste Senaten zijn:Bij de ouden :
1) de S. der Joden; zie SANHEDRIN.
2) de S. van Sparta, ingesteld door Lycurgus, bestond uil 28 leden, en deelde de macht met de twee koningen. De senatoren werden door het volk gekozen: om verkiesbaar te zijn, moest menden ouderdom van 60 jaren bereikt hebben.
3) de S. van Athene, ingesteld door Solon ; bestond aanvankelijk uit 400 leden, de Vierhonderd genoemd; Clisthenes in 't jaar510 v. Chr. bracht hun aantal op 500 ; ze werden aangewezen door het lot.
4) de S. van Cartliago, deelde de macht met de Snft'eten.
5) de S. van Rome, de voornaamste van allen ; zie 14 regels verder.
In later tijd :
1) de S. van Venetië, vertegenwoordigde de aristocratie; de leden voerden den naam van Pregadi (zie dat art.); zij moesten van adel, en minstens 25 jaren oud zijn ; aanvankelijk waren er 60 senatoren, welk getal later op 100 gebracht werd.
2) de S. van Zweden, ingestelil in de 14e eeuw, opgeheven in 1772 door Gustaaf lil, en hersteld in het jaar 1809.
3) de S. van Polen.
4) van Rusland.
5) van de Vereenigde Staten.
6) van de Hanze-steden (Lubeck, Hamburg, Bremen, Frankfort).
7) van België.
8) van Frankrijk; zie SENAT CONSERVATEUR.
