(C. Mucias), een jong Romein,die bij het beleg van Rome door Porsenna (507 v.
Cbr.) in het etruskische kamp doordrong, tot in de tent des konings, om dezen te vermoorden. Hij vergiste zich echter in den persoon, en doorstak slechts des konings geheimschrijver. Dadelijk gevat en in ’t verhoor genomen, beantwoordde hij de tot hem gegerichte vragen niet, maar stak zijne rechterhand, die den verkeerden dolksteek bad toegebracht, in een daar staanden bak met gloeienden kolen, en liet haar verbranden bij wijze van straf voor haar mistasten. Daarop richtte hij het woord tot den koning, en zeide, dat er in Rome 300 jongelingen waren, die zich verbonden hadden, om, evenals hij, den koning naar 'l leven te slaan, en ter volvoering van hun besluit een voor een hun leven te wagen, totdat het doel bereikt zou zijn. Van deze mededeeling schrikle Porsenna derwijze, dat hij S. op vrije voeten stelde, en zich haastte den vrede te sluiten.(Q. Mucius), pretor in Sardinië in 217 v. Chr., werd voor den bekwaamsten rechtsgeleerde van zijnen tijd gehouden. Ook zijne zonen Quintus en Publius, en verscheidene anderen onder zijne afstammelingen, waren uitstekende rechtsgeleerden.
Augur (Q. Mucius), kleinzoon van den vorige, bekwaam rechtsgeleerde, W3s consul in 47 v. Chr., overwon de Dalmaten, en genoot de eer van den grooten triomf. Hij deed ook voortreffelijke diensten in den oorlog tegen de Marsen. Cicero was een zijner leerlingen.
(Q. Mucius), schoonvader van Pompejus, en neef van den vorige, was insgelijks een bekwaam rechtsgeleerde. Hij was consul in 95 v. Chr., en vervolgens proconsul van Azië, in welke provincie bij zich door onbaatzuchtigheid en rechtvaardigheid algemeen bemind maakte. De jonge Marius liet dezen S. vermoorden.
