voluit: Raphaël del Riégo y Nnïïez, bewerker van den spaanschen opstand van 1820, geb. 1785 in de Astnnên, streed 1808 tegen de Franschen en werd krijgsgevangen gemaakt, kwam 1814 weder in vrijheid, en werd bij zijn terugkeer in Spanje luitenant-kolonel van het regement der Asturiên. Hij was een der voornaamste medeplichtigen in de samenzwering van Cadix (1819), en toen Quiroga en zijne andere metgezellen in hechtenis werden genomen, slak R. de vaan van den opstand omhoog, proclameerde de constitutie der Cortes (1 J^n. 1820), bevrijdde Quiroga, doorkruiste Andaluzië, noodzaakte ten laatste Ferdinand VII de Constitutie aan te nemen, en werd benoemd lot maréchal-de-camp en kapilein-generaal van Aragonië.
In 1823 door de conslitutioneele partij bekleed met het kommandement der te Malaga gestationeerde troepen, hield hij Ballesleros legen: doch tevergeefs wilde hij ook de fransche armee tegenhouden, die in aantocht was om hulp te verleenen aan Ferdinand. Genoodzaakt zijn heil te zoeken in de vlucht, werd R. echter gevat, aan het gouvernement des konings overgeleverd, en onderging 5 Nov. 1823 de doodstraf. In 1820 had hij het patriotten-lied gemaakt, dat zijnen naam draagt.
