(graaf), beroemd oostenrijksch veldheer, geb. 1608 in het Modeneesche, diende eerst als vrijwilliger onder een zijner ooms, die artillerie-generaal was hij de keizerlijke armee; hij werd 1639 bij Hofkirch krijgsgevangen gemaakt door generaal Banér, doch was nauwlijks weder op vrijë voeten of verschafte zich eene schitterende voldoening, doordien hij de Zweden verdreef uit Bohemen. In 1657 benoemd tot maréchal-deeamp, hielp hij Johan Casimir, koning van Polen, en den koning van Denemarken tegen de Zweden; drong vervolgens de Turken terug uit Hongarije, en behaalde op hen eene schitterende overwinning (1664) bij St.-Gothard.
In 1673 snelde hij dc Hollanders te hulp tegen dc Franschen, en stond 1675 tegenover Turenne, die door den dood overvallen werd op het «ogenblik, toen die twee uitstekende veldheeren op het punt stonden elkander eenen beslissenden slag te leveren (1675). Daarop kwam M. het beleg opslaan voor Hagenau, doch werd door Condé genoodzaakt het op te breken. Met dezen veldtocht besloot M. zijne krijgsmansloopbaan. Door keizer Leopold II verheven (1679) tot prins van het Heilige Roomsche Rijk, en door den honing van Napels beleend met het hertogdom Meld, stierf M. 16 Oct. 1681 te Lintz. Zijne Conmcntarii bellid (Keulen 1704; Weenen 1718; nieuwe editie 2 dln. Turijn 1821) worden voor klassiek gehouden, en hebben hem den eernaam verschaft van den .modernen Vegetius”.
