geb. 69 v. Chr., omhelsde in den burgeroorlog de partij von Gesar, onder wien hij diende bij Pharsalus, Thapsus en Munda.
Hij was eerst tribuun, vervolgens (44 v. Chr.) consul. Nadat Cesar vermoord nas, koos D. aanvankelijk de partij van Brutus, doch ging later over tot Antonius, die hem benoemde tot stadhouder van Syrië. Wegens geweldenarijen, in Rome verklaard een vijand des vaderlands te zijn, werd hij in Laodicea belegerd door Cassius; en om niet in diens handen te vallen liet D. zich door zijne eigene soldaten ter dood brengen (43 v. Chr.). D. was zeer klein van gestalte; zijn schoonvader Cicero, hem eens ziende met eenen langen degen op zijde, vroeg hem schertsend: »Wie heeft u aan dien degen vastgegespt ?”
