(Frans, baron van), een der grootste veldheeren uit de 17e eeuw, geb. te Longwy in Lotharingen, eerst in keizerlijke dienst, sedert 1635 in die van den keurvorst van Beieren, blonk uit in den 30-j. oorlog. Rothweil, Uerlingen en Freiburg werden door hem veroverd; doch laatstgenoemde stad werd hem 1644 ontweldigd door Condé, na eenen hardnekkigen driedaagschen strijd.
Met meesterlijk talent volbracht hij zijnen terugtocht voor Turenne, en bracht dien groolen krijgsman 1645 de nederlaag toe bij Marienthal; doch nog in datzelfde jaar (Aug.) werd hij door Turenne verslagen bij Allersheim (in de vlakte van Nórdlingen), en stierf den dag daarna aan de in dien slag bekomeue wonden.(Claudius Florimond, graaf van), achterneef van den vorige, geb. 1666 in Lotharingen, trad in dienst van keizer Leopold, werd veldmaarschalk in 1704, forceerde de liniën van PfatTenhofen (1705), doch werd overwonnen in den Elzas (1709). Sedert 1720 gouverneur van Temeswar, had het banaat zeer veel aan zijn goed bewind te danken; 1733 aanvaardde hij het opperbevel over de armee in Italië, en sneuvelde 29 Juni 1734 bij den aanval der Spanjaarden op het sterke kasteel Croisetta.
