romeinsch keizer, voluit: Marcus Aurelius Maximianus Hercules, geb. omstreeks het jaar 250 in den omtrek van Sirmium in Pannoniê, uit geringen sland in de krijgsdienst opgeklommen, werd in 285 door zijnen vriend Diocletianus tot »cesar”, en ter belooning voor nieuwe krijgsbedrijven in het volgende jaar tot »augustus" verheven. Bij de deeling van het rijk met Diocletianus, bekwam M. tot zijn aandeel Afrika en Italië, en hield zijne residentie te Milaan.
Op aanraden van Diocletianus deed hij, tegelijk met dezen, in 305 afstand van het bewind; doch hij deed dat slechts noode, en maakte zich reeds in het volgende jaar, geholpen door zijnen zoon Maxentius, weder van den troon meester; doch toen hij vervolgens dien zoon, aan wien hij het gezag te danken had, geheel van het regeeringsbeleid wilde uitsluiten, zag hij zich door Maxentius genoodzaakt naar Gallié te vluchten, tot Constantijn den Groote, die gehuwd was met zijne dochter Fausta. Daar hij echter reeds spoedig eene samenzwering begon te smeden, om zijnen schoonzoon uit het bewind Ie stooten en zich in diens plaats te stellen, bleef hem, toen zijn opzet ontdekt werd, geen andere keus over dan zich te wurgen, hetgeen hij deed te Marseiiie in 310.
