spaansch romanschrijver, geb. te Sevilla omstreeks de helft der 16e eeuw, gest. in Mexico omstreeks 1620, werd langen tijd door Filips II gebruikt als opper-intendant en controleur der financiën, deed eene reis naar Mexico, doch keerde tot het ambtelooze leven terug, om zich geheel aan zijne zucht voor de letterkunde te knnnen toewijden. Behalve verscheidene andere werken is hij de schrijver van den beroemden roman Guzman de Alfarache (voor het eerst uitgekomen te Madrid 1599), die zeer veel opgang maakte.
Deze roman is viermaal in het Fransch vertaald; als : door G. Chappuis (Parijs 1600); door Chapelain (1632); door Gabriel Brémond (1696); en door Lesage, die er echter meer eene navolging dan wel eene vertaling van geleverd heeft (Parijs 1732, 2 dln. in 12°.), en hij is dan ook, naast Mendoza's ,,Lazarillo de Tormes”, onbetwistbaar de beroemdste spaansche schelmenroman, die bestaat.
