genaamd Locri ephizephyrii, d. i. naar het westen gelegen Locri, stad in het oude Italië, lag in Groot-Griekenland, op de oostkust van Brutium, bezuiden den mond van de Sagra; werd als volkplanting gesticht door de Loeren uit Locris in het oude Hellas, dat herhaalde malen landverhuizers naar L. zond, o. a. eens onder aanvoering van Ajax den zoon van Oïieüs; en omstr. 757 v. Chr. werd L. in bezit genomen door Ozolische Loeren.
Beroemd is L. geworden door zijn wetgever Zaleucns; het werd door Dionysius den Dwingeland onderworpen(394—389 v. Chr.), strekte (357—51) tot wijkplaats aan Dionysius den Jonge, toen hij uit Syracijse verdreven was; van 350 tot 275 v. Chr. was L. afwisselend vrij of overheerscht door siciliaansche tirannen; het was eenigen tijd bondgenoot van Rome, koos de partij der Carthagers onder Hannibal, viel 205 v. Chr. in de macht der Romeinen, en werd toen met hardheid behandeld. De wijsgeer Timeiis was geboortig uit L.; legenw. naam GERACE (zie dat art.).
