Geographisch- historisch woordenboek

Servaas de Bruin, D. Noothoven van Goor (1869)

Gepubliceerd op 29-11-2021

Kymris

betekenis & definitie

volk in het oude Europa, van scythische herkomst, uit de landstreken benoorden de Zwarte Zee, kwam in den overouden tijd naar het noordelijk gedeelte van Gallié. Het grootste deel der K. zette zich neder tnsschen den Rijn en de Seine, van waar ze de Gallen of Celten verdrongen; de overige K. verspreidden zich tusschen de Seine en de Loire, en vermengden zich met de bevolking aldaar.

Deze eerste Kymrische landverhuizing had plaats omstr. de 13e eeuw v. Chr. Nieuwe zwermen K., aangevoerd door een machtigen koning, met name (Esus, kwamen van 614 tot 578 Gallië overstroomen, en werden oorzaak van de landverhuizingen, die aangevoerd werden door Sigovesus en Bellovesus. Er bestaat alle grond voor de meening, dat de K. identiek ,zijn met de Cimbren (Kymren), die men het eerst in den Taurischen Chersonesus aantreft onder den naam van Cimmeriêrs (zie dat art.), vervolgens in Jutland of den Cimbrischen Chersonesus, en die later (101 v. Chr.) bij duizenden werden verdelgd door deromeinsche legioenen (zieCIMBREN). De K. onderscheidden zich van de rest der gallische bevolking door eene groote zedelijke superioriteit. Door de K. werd het Druidismus in Gallië ingevoerd.

< >