(don), graaf van Peracampos, geb. 16 Febr. 1790 op het spaansche eiland Leon, nam 1805 deel aan den slag van Trafalgar, later ook aan de opstanden en samenzweringen 1808 en 1815, vocht vervolgens 1820 in russische dienst in den Caucasus, was daarna weder in Spanje, in Havana, in Noord-Amerika, en 1830 te Brussel, waar hij den belgischen opstand bestuurde als opperbevelhebber der insurgenten. Als luitenant-generaal zijn ontslag bekomen hebbende, ging hij 1836 naar Spanje, waar hij tegen de Garlisten streed, en als kapitein-generaal van Catalonië trouw de zjjde van Espartero hield tot diens val (1843).
Toen begaf hij zich naar Engeland, hield afwisselend aldaar en op het vasteland verblijf, en stierf Nov. 1864.
