(graaf), de oudste der 14 kinderen van den ambassadeur Thomas Bruce graaf E. (die in 1816 de beroemde kunstverzameling grieksche oudheden, bekend als de marmcrvermmeling van Elgin, naar Londen overbracht, en die 14 Nov. 1842 stierf). Na te Oxford zijne studiën volbracht te hebben, werd E. door de stad Southampton tot lid van het parlement gekozen; doch in hetzelfde jaar (1842), waarin hij de titels van zijnen vader erfde, werd hij tot gouverneur van Jamaica benoemd, en van daar 1846 overgeplaatst als gouverneur-generaal naar Canada, op een jaarlijksch traktement van ruim 83 duizend gulden ne-_ derl.; in deze hooge betrekking leverde hij bewijzen van groot staatsmansbeleid tot in 1854, toen hij naar Engeland terugkeerde, en zitting nam in bet Hoogerhuis.
In 1857 werd hij met buitengewone volmacht als britsch commissaris naar China gezonden, en met behulp van de troepen, die ter zijner beschikking gesteld waren, leende hij krachtdadige hulp aan het anglo-indische bewind, en noodzaakte China tot het vredestraktaat van Tientsin (26 Juni 1858). In 1859 naar Engeland teruggekeerd, werd hij als postmeester-generaal aangesteld, doch vertrok 1860 andermaal naar China, om, in vereeniging met de fransche krijgsmacht (ook Frankrijk had 1858 een traktaat met China gesloten, zie GROS), de Chinezen tot naleving van de traktaten te noodzaken. De vereenigde anglo-fransche vloot stevende de rivier Pei-Ho op, de troepen landden, en de stad Peking werd ingenomen. Na een nieuw traktaat met China, en ook een dito met Japan, gesloten te hebben, keerde E. terug naar Engeland, ging kort daarna als onderkoning naar Indié, en bekleedde die hooge waardigheid tot 20 Nov. 1863, don dag, waarop hij stierf.
