1) neoplatonisch wijsgeer, geb. in het laatst der 3e eeuw te Chalcis in Ccelesyne, gesl. 333, was een leerling van Porphyrus, en leeraarde te Alexandrie, waar hij zoogenaamde mirakelen deed ; hij was een der gevaarlijkste bestrijders van het Christendom. Men heeft van hem eene «Opwekking lot de philosophic" (uitgeg. door Kiessling, gr.-lat., Leipzig 1813), eene “Levensbeschrijving van Pylhagoras" (gr.-lat. uitgeg. door Kiessling, Leipzig 1816), en een -Brief over de mysteriën der Egyptenaren (gr.-lat. uitgeg. door Th.
Gale, Oxford 1678).2) een Syriër, schreef in 't laatst der 2e eeuw een griekschen roman: “llc Babylonieken of Minnarijen van Bhodanes en Sinonis”, waarvan slechts fragmenten tot ons gekomen zijn door Photius; het is de oudste grieksche roman die bestaat.
