de heilige, bisschop van Luik, geb. omstr. 656, was een zoon van Bertrand, hertog van Aquitanie, en afstammeling van Clovis. Hij leefde eerst aan het hof van Neustrie, verliet dat in 674 om zich aan de dwingelandij van den majordomus Ehroin te onttrekken, en nam de wijk naar Pepijn van Heristal, majordomus van Austrasiê, aan wiens hof hij een hoogen post bekleedde.
Toen zijne vrouw Floribane dood was, werd hij het wufte hofleven moede, en ging een vroom leven leiden in de afzondering, in het stift Stabloo (omstr. 683); bij werd zeer bevriend met den heiligen Lambertus (Lamprecht), bisschop van Maastricht, en werd 708 diens opvolger. Hij verplaatste zijnen bisschoppelijken zetel naar Luik, en stierf omstr. 728 te Tervueren, bij Brussel. Hij wordt vereerd als de beschermheilige der jagers, omdat hij, die zelf een hartstochtelijk beminnaar van de jacht was geweest, bekeerd was geworden (zegt de legende) doordien hem een hert was verschenen met een kruisbeeld op het hoofd. Kerkelijke gedenkdagen 3 Nov. en (zijn sterfdag) 30 Mei. Hem ter eere werden voorheen schitterende jachtpartijen gegeven (op 3 Nov.), en ook verscheidene ridder-orden ingesteld.
