beroemd fransch rechtsgeleerde, geb. te Lyon 31 Maart 1809, advocaat, eerst te Lyon, sedert 1834 te Parijs, kwam er open voor uit, dat hij een republikein was, werd 24 Febr. 1848 secretaris-generaal bij het ministerie van binnenlandsche zaken, en bleef dat tot hij lid werd van de Nationale vergadering. Als bestrijder van Lodewijk Napoleon werd F. in de Wetgevende vergadering, na de vlucht van Ledru-Rollin, de woordvoerder der Bergpartij, totdat de staatsgreep van 2 Dec. 1851 aan zijne staatkundige loopbaan een einde maakte.
Na zijne verdediging van Orsini (27 Febr. 1858) werd F. tot lid van het Wetgevend lichaam gekozen, en heeft zich sedert dat tijdstip herhaalde malen verklaard legen de binnenlandsche staatkunde des keizers; in 1861 verklaarde F. zich met nadruk voor de opheffing van de wereldlijke macht der pausen.
