of Fatimieten, eene arabische dynastie, gesticht in Tunis door Aboe-Mobammed Obeidoellah Almahdi (910—934), die beweerde af te stammen van Fatime, de dochter van den Profeet door Ismaël, den zesden der twaalf imams, die allen afstamden van Ali en van Fatime (vandaar de namen Alieden en Ismaélieden, die aan de kalifen werden gegeven). Zijn achterkleinzoon Moëz-Ledinillah veroverde 970 Egypte, waarvan hij den hoofdzetel zijner macht maakte; in 972 stichtte hij Cairo, nam den titel van kalif aan, en veroverde Syrië en Palestina.
Na zijnen dood hielden de F. zich nog een tijdlang staande op het toppunt hunner macht, doch begonnen langzamerhand in aanzien te dalen, totdat na den dood van Adhed (1171) Egypte veroverd werd door Saladijn, en de dynastie der F. vervangen werd door die der Ayoebieden. Zie de naamlijst van al de fatimidische kalifen in het artikel EGYPTE.