beroemd grieksch treurspeldichter te Athene, geb. te Salamis 480 v. Chr., op denzelfden dag, waarop de Atheners eene overwinning op de Perzen bevochten bij den mond van den Euripus (waarnaar hij E. genoemd werd).
Hij beoefende eerst de worstelkunst, later de philosophie onder Anaxagoras, en wijdde zich eindelijk aan de dichtkunst. Als mededinger van Sophocles werd hij verscheidene malen bekroond. Intusschen zag hij zich, ofschoon bevriend met Socrates, beschuldigd van ongodisterij en blootgesteld aan persoonlijke vervolging, zoodat hij Athene verliet, en gehoor gaf aan eene uitnoodiging van koning Archelaus van Macedonië; zich derwaarts begeven hebbende, werd hij met hooge eereambten bekleed, en stierf op 78-j. leeftijd (407 v. Chr.), naar men wil door een zwerm honden levend verscheurd, terwijl hij eene wandeling deed in een bosch. Van A.'s talrijke dramatische pennevruchten zijn er slechts 19 tot ons gekomen, die ontelbare malen herdrukt en in de meeste levende talen overgezet zijn. Van de vele complete editiën zijn vooral verdienstelijk die te Glasgow met al de commenta riën (9 dln. 1821), die van de fransche firma Didot (Parijs 1843), die van Hartung met duitsche vertaling (19 deeltjes Leipzig 1848—53), terwijl nog verscheidene andere editiën en overzettingen eveneens verdienstelijk genoemd mogen worden.
