Geographisch- historisch woordenboek

Servaas de Bruin, D. Noothoven van Goor (1869)

Gepubliceerd op 21-10-2021

Ertsgebergte

betekenis & definitie

het aan metaal-erts rijke grensgebergte tusschen Saksen en Bohemen en ten noordoosten van Beieren, strekt zich uit van de bronnen der rivieren Saaie en Eger, tot aan den linkeroever van de Elbe. De hoogste berg der geheele keten is de Keilberg (3804 vt.), dan volgt de Fichtelberg (3721 vt.; hoogste berg van Saksen); de gemiddelde hoogte van het E. is 3350 vt. boven den spiegel der zee.

Aan de Saksische noordzijde is het E. sterk met bosch begroeid; rijk is het E. aan zilver-, ijzer-, koper-, lood-, tin- en kobaltmijnen, arsenicumgroeven, enz.Bij de vroegere indeeling van het koningrijk Saksen (vóór 1835) gaf het E. zijnen naam aan een der vijf kreisen; de vroegere kreis van het E. is thans grootendeels begrepen in het district Zwickau.

< >