of Ritmarsen, lat. Dilmarsiu, het westelijkste der drie landschappen van het hertogdom Holstein, ligt tusschen de ElbeendeEidcrlangs de Noordzee, beslaat eene oppervlakte van 21 vicrk. mijlen, bevolkt met 50,000 zielen, en is ingedeeld in Noord-R. met de hoofdpl.
Heide, en Zuid-R. met de steden Meldorf, Hemmingstadt en Brunsbuttel. Oudtijds behoorde R. tot het graafschap Stade, van 1144 tot 1180 aan het hertogdom Saksen, vervolgens aan den aartsbisschop van Bremen, tegen wien het in opstand kwam, om zich aan het bisdom Sleeswijk aan te sluiten. In 1474 verkreeg Christiaan I, koning van Benemarken, van keizer Frederik III de vereeniging van Holstein, Sleeswijk en R. tot een hertogdom, leenroerig van de kroon van Denemarken; doch de Ritmarsen kwamen al spoedig in opstand en bevochten zelfs (omstr. 1500) onder aanvoering van Wolf Isebrand eene schitterende overwinning op koning Jan I, in welken slag 20,000 Renen (zegt men) buiten gevecht werden gesteld. Gelukkiger echter was de in de krijgskunst bekwamere koning Frederik II, die 1559 eene beslissende overwinning op de Ditmarsen behaalde, in weerwil van de weergalooze dapperheid van hunnen aanvoerder, den boer Rhode. Toen werd R. gedeeltelijk bij het hertogdom Holstein, gedeeltelijk bij Benemarken gevoegd, en 1773 geheel bij Benemarken ingelijfd.
