I, derde zoon van Clovis, ontving als erfdeel het koningrijk Parijs, en begon te regeren in 511. Hij verbond zich met zijne broeders Clodimir en Clotarius I tegen Sigismond, koning van Burgundié, bragt diens geheele lamilie en hem zelven om het leven (524), en verbrokkelde zijn rijk (534).
Hij had de hand in het vermoorden van zijne neveu, de zouen van Clodomir, die het koningrijk Orléans moesten erven, en deelde hun erfgoed met Clotarius. Vervolgens keerde hij zijne wapenen tegen Spanje, en veroverde Pampeluna ; te vergeefs echter belegerde hij Saragossa. Hij stierf te Parijs in 558 zonder mannelijk oir na te laten, en liet dus zijnen broeder Clotarius alleen koning der Franken.II, zoon van Sigebert en Brunehaut, volgde 575 zijn vader op als koning van Anstrasiè. Bij den dood van zijnen oom Gontran, hechtte hij aan zijn rijk de koningrijken Burgundié en Orléans en een gedeelte van het koningrijk Parijs. Hij stierf 596, pas 26 jaren oud, vergeven door zijne moeder Brunehaut, of (volgens anderen) door Fredegonde. —
III, bijgenaamd de Regtvaardige, zoon van Didevik (Thierri) III, en broeder van Clovis III, volgde op twaalfjarigen leeftijd dezen laatsten op (695) op den frankischen troon. Gedurende 16 jaren regeerde hij in naam, want hij was slechts de speelpop van den schier alvermogenden majordomus Pepijn den Dikke, en stierf 711.
