naam van vier koningen van Frankrijk, nl.:
I, zoon van Clovis en Clotilde, geboren 497, was aanvankelijk (511) slechts koning van Soissons, en werd 558 meester van geheel Frankrijk door den achtereen plaats gegrepen hebbenden dood van zijne broeders. Hij vermoordde de zonen van zijnen broeder Clodimir, die erfgenamen waren van het koningrijk Orleans, deed zijn eigen zoon Chramne, die een oogenblik tegen hem in opstand was gekomen, ter dood brengen, en overtrof al de vorsten van zijnen tijd in ongebondenheid van levenswijze. Intusschen ontbrak het hem ook niet aan moed, en hij ondernam ettelijke welgeslaagde krijgstogten. Hij stierf 561.
II, zoon van Chilperik en Fredegonde, was vier jaren oud toen hij zijnen vader opvolgde (584) als koning van Soissons. Hij werd door Fredegonde, als regentes, verdedigd tegen Childebert TI, zijnen neef, die koning was van Austrasië. Na den dood van Diderik II (Thierry II) maakte hij zich van Austrasië meester (613), en liet Brnnehaut op gruwelijke wijze ter dood brengen. Meester van geheel Frankrijk, tastte hij de Saksen aan, en doodde eigenhandig hunnen hertog Bertoalde. Na deze overwinning werd zijn eeuig streven regtvaardigheid en welvaart te doen bloeijen in zijn rijk. Hij stierf 628, en liet twee zonen na, Dagobert en Aribert. Sedert de regering van C. II dagteekent (614) de onafzetbaarheid van den tnajordomus.
III, oudste zoon van Clovis II, ontving als zijn aandeel Neustrié en Burgundië (656), en regeerde onder de voogdij van zijne moeder Bathilde en van den majordomus Ebroin; deze eindigde met al de magt aan zich alleen te trekken. C. lil stierf vermoedelijk omstr. 670, op IS-jarigen leeftijd.
IV, koning van Austrasië 717, gest. 719, bad zijne verheffing te danken aan den majordomus Karel Martel, die zich slechts van hem bediende als een dekmantel om zijne usurpatie te verbloemen, want C. IV regeerde slechts in naam.
