Geographisch- historisch woordenboek

Servaas de Bruin, D. Noothoven van Goor (1869)

Gepubliceerd op 21-10-2021

Capitolium

betekenis & definitie

het Kapitool, de burgt van Rome op een gedeelte van den Tarpeischen berg (die daar-, naar ook wel Capitolijnsche berg, Capitolims mons genoemd werd, en ten N. W. van den Palatijnschen berg lag), zijnde een der 7 heuvelen of bergen, op welke Rome aanvankelijk werd gebouwd.

Bij het graven om de fondementen te leggen, vond men een bebloed hoofd (caput); vandaar de naam Capitolium. Aangevangen (614) onderTarquinius denOude,werd het C. voltooid onder Tarquinius den Trotsche, en ingewijd door consul Horatius (507 v. Chr.). Driemaal afgebrand (in den burgerkrijg tusschen Marius en Sylla, onder Vitellius en onder Vespasiauus),werd het ten derdenmale weder opgebouwd door Domitiaan, die ook de Capitolijnsche spelen invoerde, gewijd aan Jupiter, ter gedachtenis wegens de redding van het C. door de ganzen. Behalve den tempel van Jupiter, waar somwijlen verbazende schatten,alsook de Sibellijnsche boeken bewaard werden, vond men er de tempels van Minerva en Juno. Op de plaats van het oude C. staat tegenw. het door Michel-Angelo ontworpene Campodoglio.

< >