vorst van Ierland, geb. 926, regeerde 56 jaren over Zuid-Ierland, sloeg de Denen in 40 gevechten, en verdreef hen eindelijk voor goed van het eiland, na de overwinning bij Clontarf (1014). Hij werd door een Deen vermoord.
Hij had de invoering van het Christendom in zijn rijk begunstigd.—. Zijne afstammelingen, die den naam droegen van O'Brien (d. i. zoon van Brien), regeerden gedurende 500 jaren over Ierland. De laatste van de dynastie O'Brien, namelijk Donogh O’Brien, bijgenaamd de Vette, werd 1543 van den troon gestooten door Hendrik VIII, koning van Engeland. Sedert dat tijdstip splitste de familie O’Brien zich in twee liniên : de eerste is uitgestorven in de 18e eeuw met Antonia Th. Septiinania O’Brien, dochter van lord J. Ch. O’Brien, viscount van Clara, later graaf van Thomond, die bij de fransche armee gediend en den titel van maarschalk verworven had; de andere linie bestaat nog tegenwoordig.
