de grenzen van België onder de Romeinen verschilden als dag en nacht van die, welke het tegenw. België bepalen.
Deze landstreek, de noordelijkste der vier groote afdeelingen van transalpijnsch Gallië, bevatte ten tijde van Cesar al de landstreken gelegen lusschen den Rijn, de zee, de Seine en de Marne. Onder keizer Adriaan werden nog daarbij gevoegd de Sequanen, de Helvetiërs en de Lingonen. De indeeling van B. bestond in 4 provinciën : Belgica 1" in het noordwesten, Belgica 2a in het midden, Germania la in het noorden, en Germania 2a in het oosten (zie GERMANIA).Belgica Prima, met civitas Trevirorum (het tegenw. Trier) tot hoofdpl., lag tusschen Germania 2atenïN\, Germania la ten O., Belgica 2a ten VV., het Lyonnesche en Sequanesche ten Z., en was ingedeeld in 4 territoren, namelijk der Leuci, Veroduni, Mediomatrici en Treviri, zijnde ongeveerde tegenwoordige fransche departementen der Vogesen, Meurthe, Moezel en Maas, en een gedeelte van Rijnpruiscn.— Belgica Secunda had tol hoofdpl. civilas Remorum (tegenw. Reims), lag tusschen de zee (Kanaal en Noord-zee) en Belgica 1«, en bevatte elf volkeren, te weten: INervii, Morini,Atrebates,Ambiani,Bellovaci, Veromandui,Silvanectes,Viducasses, Suessiones,Remi en Catalauni; het grondgebied besloeg wat tegenwoordig is Oost- en West-Vlaanderen, Henegouwen, en de fransche departementen Nord, Pas-de-Calais, Somme, Oise, Aisne, Manie, Aube. Zie BELG«}.
