Awaren of Abaren, barbaarsch volk, afkomstig uit Tartaiijë, behoorende tot den stam der Hunnen, verscheen omstreeks 557 ten W. van den Don, en vestigde zich weldra aan de oevers van den Donau. Zij beoorloogden de grieksche keizers, ontweldigden hun Dacie en Pannonie(582), en vandaar verspreidden zij zich in Germanie, ten N. van den Donau, en zelfs tot in Italië.
Zij leden eene eerste nederlaag (626) onder de muren van Constantinopel : hun aanvoerder, Baian, bondgenoot van Cliosroés, werd door keizer Heraclius overwonnen. Zij werden geheel onderworpen door Karel den Gr. (796—799). De A. waren forsch gebouwd; hun aard was oorlogzuchtig, listig en trouweloos. Zij legerden in vervoerbare tenten, en hadden geen andere steden dan hunne onafzienbare legerplaatsen, die, daar de tenten in cirkels om elkander heen opgeslagen waren, den naam hadden van ringen. Hun opperhoofd werd Khan of Kagan genoemd. De grenzen van het rijk der A. hebben aanhoudend verandering ondergaan. Ten tijde van zijne grootste uitgestrektheid (590—630) besloeg het de onmetelijke landstreken ten N. van den Donau, van Lausnitz af tot aan den Don; op het laatst der 7e eeuw werd het ten N. en ten W. door de Lechen, de AVenden, de Tsjekeu (thans Poien, Silezié en Brandenburg, Bohemen) ingesloten, ten 0. door de Khazaren, die tusschenden Bog en den Dnieper woonden. Nadat het in 799 te niet was gegaan, behield Karel de Gr. slechts het westelijk gedeelte, tusschen de Theiss en de Inn, en vormde daarvan eene grensprov.van het frankische rijk, onder den naam van Avarie. Het overige werd in bezit genomen door de Magyaren of Hongaren. De A.bewonen nog heden ten dage een gedeelte van Circassie, op de noorderhelling van den Caucasus, en hebben als grenzen : ten W. den Aksai, ten O. den Koisoe, ten Z. het gebergte Sjerdagh. Zij vormen ongeveer 12,000 huisgezinnen, die onder eenen bijzonderen khan staan, en leven van de jagt en van rooverij.
