(Théodore Agrippa d’), gelatiniseerd Albinœus, geb. 8 Febr. 1550 te St. töaury, bij Pons, was een ijverig fransch Protestant, en vertrouweling van Hendrik IV, werd stadhouder van het eiland Oleron, en later vice-admiraa! van Guyenne en Bretagne. Na den dood van Hendrik IV verliet hij het hof, vestigde zich te Geneve (1620), en stierf daar iu hooge achting 29 April 1630.
Beroemd is zijne Histoire universelle depuis 1550 jusqu'à 1601 (3 dln. Amsterdam 1616—20), welk werk in Frankrijk veroordeeld en door den beul verbrand werd; ook in zijne Histoire secréte du sieur T. A. d'Aubigné (2 dln. Amst.) komen veie merkwaardige bijzonderheden voor. Zijne Confession catholique du sleurde Sancy (in het Journal de l’Étoile) is eene bijtende satire op vele personen uit zijnen tijd.(Constant d’), zoon van den vorige, doch in ongenade bij zijnen vader, omdat hij de partij der Hervormden verlaten en de geheimen dier partij verraden had. Constant d’A. was de vader der later zoo vermaard gewordene markiezin de Maintenon.
