1) naam van eene aan den middenAraxes gelegene vruchtbare hoogvlakte, in welke de oorspronkelijk-armenische (haicanische) volkstam in aanraking was met andere arische (medo-perzische) stammen. Dit bergland vormde een oud, van het eigentlijke Armenië afgescheiden rijk, dat reeds in het Oude Testament (II Kon. 19 : 37 ; Jezaia 37: 38 ; Jerem. 51 : 27) onder den naam A. vermeld wordt.
De hoogste der armenische bergen, die zich uit de Araxes-vlakte verheffen, is de Ararat, die echter (Genesis 8:4) verkeerdelijk beschouwd wordt als de plaats, waar de arke Noach’s het eerst weder grond voelde. De Armeniërs gelooven dit intusschen stokstijf, en honden den A.uit dien hoofde voor heilig en niet te beklimmen ; zij verkeeren in den waan dat de ark er nog altijd onder de sneeuw bedolven Zit, in welk denkbeeld zij versterkt worden, doordien de hoogste piek van het Ararat-gebergte in gedaante veel overeenkomst heeft met den vorm van een schip. De in de 19e eeuw herhaalde malen beklommen berg A. is het voorwerp geweest van veelzijdige nasporingen ; sedert 1827 is de A.het grenspunt waar Rusland, Perzië en Turkije aan elkander palen.2) berg in Noord-Carolina, niet ver van de rivier Yakkin.
