d. i. vergoding, heette bij de ouden de plegtigheid, waardoor een mensch na zijnen dood onder de góden werd geplaatst. De oudste vergoding, waarvan wij gewag gemaakt vinden, is die van Osiris, vervolgens die van Belus.
Reeds vroeg verhieven de Grieken hunne oude helden tot den rang van góden; en van de Grieken ging de A. onder de Romeinen over. Hun eerste koning Romulus werd plegtig door hen vex’good; en in later tijd werd het een gebruik, den keizers reeds bij hun leven goddelijke eer te bewijzen, en hen dan bij hunnen dood plegtig te apotheoseren, d. i. onder de góden te rangschikken.
