Geographisch- historisch woordenboek

Servaas de Bruin, D. Noothoven van Goor (1869)

Gepubliceerd op 29-11-2021

Osiris

betekenis & definitie

een egyptische god, heette van zelf geboren te zijn, had tot vrouw zijne zuster lsis, en tot zoon Or of Ilorns. Deze drieëenheid vormde het goede beginsel, en stond tegenover het verdervende paar, Typhon en Nefle.

Zonder het te willen, kwam O. echter in voorttelende aanraking met Nefle, die daardoor moeder werd van Anbo of Anubis. Terwijl lsis de Egyptenaren met den landbouw bekend maakte, richtte O. als beschaveren veroveraar Thebe op, gaf wetten, stelde het huwelijk in, maakte zijn volk bekend met de schrijfkunst, enz., ondernam toen eenen krijgstocht naar het oosten, en onderwierp alles tot aan de Erythreesche Zee en de grenzen van lndië. Na zijn terugkeer, en te midden van zijnen triomf, werd hij belaagd door Typhon, die hem deed omkomen, en zijn lijk ten prooi liet aan de golven van den Nijl. Door de in rouw gedompelde lsis werd het lijk gevonden en begraven; maar Typhon brak het graf open, sneed hel lijk van O. aan 14 stukken, en verstrooide die over geheel Egypte. Andermaal gelukte het lsis, al die stukken, op slechts één na, terug te vinden, en nu legde zij die opnieuw in een graf. Het was in Egypte een algemeen erkend feit, dat de ziel van O. overgegaan was in een os; vandaar de eeredienst aan den os Apis bewezen, dien men beschouwde O. zelf te zijn. De steden Busiris en Abydos betwistten elkander de eer, in het bezit te zijn van het echte graf van 0. De Grieken maakten van O. een zoony van Jupiter en Niobe, of wel van Saturnus en Rhea. Hij wordt ook vereenzelvigd met de Zon.

< >