de naam van verscheidene wijsgeeren en geleerden:
1) A., een sophist en cynisch wijsgeer, was een leerling van Dionysius van Milete, en schreef onder anderen eene geschiedenis, die zeer geroemd wordt door Dio-Cassius.
2) A. van Syracuse, leefde omstreeks 400 v. Chr., en schreef eene geschiedenis van Sicilië, die aangehaald wordt door Pausanias.
3) A., een sterrekundige uit de oudheid, van wien in sommige duitsche akademiebibliotheken nog ecnigc manuscripten bestaan.
4) A. van Alexandrië, een blijspeldichter, wiens stukken alle verloren zijn geraakt.
5) een geneeskundige te home, van wien eltelijke voorschriften te vinden zijn bij Paulus zEgineta. Deze A. zelf had in zijn gansche leven nooit eenigerlei geneesmiddel gebruikt, en bereikte een zeer hoogen ouderdom, louter door matig en geregeld te leven. Galenus spreekt met veel lof van hem.
6) A. van Ascalon, een beroemd wijsgeer van de oude akademie, woonde te Athene, te Alexandrië en te Rome, naar welke laatste stad Lucullus hem medebragt uit Azië; hij
werd de leermeester van Varro, Brutus, Cicero en meer andere beroemde Romeinen. Eene uiteenzetting van zijn leerstelsel vinden wij bij Cicero (acad. 2, 19 en volgende); hij zocht de leerstellingen der Stoïcijnen te vereenzelvigen met die der akademie.
7) A. van Eaodicea, een sceptisch wijsgeer uit de school van (Enesidemus, leefde in het laatst der le en begin der 2e eeuw; zijne schriften zijn verloren geraakt.
8) A., bisschop van Ptolemais in het begin der 5e eeuw, predikte tijdens de afwezigheid van Ckrysostomus te Constantinopel, en maakte zich daardoor zoo beroemd, dat men hem insgelijks den naam gaf van Chrysostomus; ofschoon een geslagen vijand van dezen,wilde hij wel zijnen naam dragen als eeretitel.
9) A., een regtsgeleerde, die, te zamen met Maximinus, Apollodorus en anderen, den Codex Theodosianush\e\p zamenstellen.
10) A.,was in het begin der 7e eeuw, onder de regering van keizer Heraclius, abt van het klooster Seba hij Jeruzalem, en vervaardigde pandecten der Heilige Schrift in 190 predicatiën in de daarbij voorafgaande voorrede leverde hij een verhaal van de verovering van Jeruzalem door Chosroës, en in een dichtstuk bejammerde hij, dat het heilige Kruis door den overwinnaar was medegevoerd naar Perzië.
