keizer van het oostersche rijk, geb. 1048 te Constantinopel, was de jongste zoon van Johannes Comnenus en de neef van keizer Izaac Comnenus. Keizer Michael Ducas en diens opvolger Nicephorus Botoniates had hij trouw en gelukkig tegen buiten- en binnenlandsche vijanden gediend.
Toen hij echter weigerde, het opperbevel over het leger te aanvaarden, dat tegen den gemaal zijner zuster, een opstandeling in Azië, te velde zou trekken, besloot hij naar het tegen de Turken bijeengetrokken leger te vlugten, dat hem 1081 als keizer uitriep en hem in het veroverde Constantinopel installeerde. Spoedig sloot hij nu den vrede met de Turken, om aan de Noormannen het hoofd te bieden. Met dezen, met de Kruisvaarders, die hij met wijsheid behandelde, en met de Turken, wie hij 1115 en III7 groote nederlagen toebragt,had hij het gedurende zijne regering hoofdzakelijk te kwaad.Hij stierf in Augustus 1118. Zijn leven is beschreven door zijne dochter Anna.
