(Bernhard Siegfried), geb. 24 Februari) 1697 te Frankfort aan de Oder, werd 1721 te Leyden hoogleeraar in de anatomie en geneeskunde, onderscheidde zich door zijne voorliefde voor het toedienen van enkele (niet zamengestelde) geneesmiddelen, en was als docent, auteur en practisch geneeskundige een sieraad der leydsche hoogeschool. Van zijne werken verdienen inzonderheid melding de nog tegenwoordig bruikbare anatomische afbeeldingen Tabulae sceleti et musculorum corporis humani (Leyden 1747).
Hij stierf 9 September 1770. (Frederik Bernhard), zijn broeder, die hem in zijne waardigheid opvolgde en 1778 stierf, stond insgelijks bekend als een degelijk anatomist en physioloog.
(Christiaan Bernhard), broeder der beide vorigen, geb. te Berlijn, werd 1723 tot buitengewoon en 1724 tot gewoon hoogleeraar te Utrecht aangesteld in de ontleed-, heel- en geneeskunde, 1729 tot hoogleeraar in de practische geneeskunde; in 1747 tot lid van den stedelijken raad gekozen, legde bij liet hoogleeraars-ambt neder, en stierf 5 April 1752.
