koning van Sparta, omstreeks 400 v. Chr., zoon van Archidamus, ofschoon van gestalte klein, leelijk en kreupel, was groot als krijgsheld en als mensch.
Hij overwon de Perzen, die hij ging beoorlogen in Azié (395); de Beotiërs, die van Argos en de Atheners, die zich tegen hem verbon ien hadden, werden door hem te Coronea geslagen f.394). Hij verdedigde Laconie tegen Epaminondas (369); maar werd door dezen geslagen te Mantinea (363). Op ruim tachtigjangen leeftijd ging hij Tachys, den koning van Egypte, helpen in diens oorlog tegen den perzischcn koning Artaxerxes; doch op de terugreis door eenen storm overvallen, liep hij in de haven Menelaus op de afrikaansche kust binnen, en stierf daar in 361 voor Chr. Zijn leven is te boek gesteld door Cornelius Nepos en door Plutarchus.
