Gepubliceerd op 14-06-2022

Coma

betekenis & definitie

toestand van bewusteloosheid, waaruit de lijder zelfs met moeite niet even kan worden gewekt. De ademhaling heeft met moeite en snurkend plaats.

Deze toestand komt, behalve bij hersenaandoeningen en zware koorts, vooral voor bij suikerziekte (Coma diabeticum) en wordt toegeschreven aan een auto-intoxicatie. Comateus noemt men iemand, die in den toestand van C. verkeert. Zie ook Bewustzijnsstoornissen.