Gepubliceerd op 14-06-2022

Bewustzijnsstoornissen

betekenis & definitie

kunnen in verschillenden graad voorkomen; bij de lichtste vormen bemerkt men alleen dat de lijder moeite heeft zijn gedachten te verzamelen, onverschillig is voor zijn ziekte of omgeving, minder gevoelig is voor pijn enz. Neemt de stoornis toe, zoodat een toestand van slaperigheid optreedt, waaruit de zieke echter nog gemakkelijk te wekken is, dan spreekt men van somnolentie; gaat de afwijking nog verder, zoodat alleen sterke prikkels in staat zijn den lijder tijdelijk uit zijn verdooving op te wekken, dan geeft men daaraan den naam sopor, terwijl bij geheele bewusteloosheid of coma de lijder op geenerlei wijze te wekken is.

Al naar mate een zieke in een dezer toestanden verkeert, noemt men hem apathisch, somnolent, soporeus of comateus.Snel voorbijgaande bewustzijnsstoornissen zijn in den regel van goedaardige beteekenis (bloedarmoede, zenuwachtigheid, opwinding, heftige pijn); zij kunnen echter ook voorloopers zijn van een beroerte (bij oude menschen), of van een aanval van uraemie (bij lijders aan nierziekten); verder kunnen zij een uiting zijn van hart- en vaatziekten, of van een lichten vorm van vallende ziekte (petit mal).

Bewustzijnsstoornissen gaan dikwijls vergezeld van andere verschijnselen, als deliriën (ijlen), krampen enz.; duizelingen gaan in vele gevallen vooraf. Zie ook Bewusteloosheid.

< >