Zelfdoding, neutrale term voor zelfmoord: je kwetst er niemand mee. Het vervangen van het woord ‘moord’, dat toch naar een misdaad verwijst, maakt de term minder hard. Sommige deskundigen prefereren echter de vreemde term ‘suïcide* ’ die nog verhullender is. Om een ‘zelfdoding’ te onderscheiden van een ‘suïcidale poging’ spreekt men van een ‘dodelijke afloop’.
Toch zijn dergelijke alternatieven taalkundig gezien onzin. Het mag dan geen zelfmoord meer heten, het blijft ‘doodslag met voorbedachten rade’ en juridisch gesproken moord dus! Het moorden zelf wordt eufemistisch ‘doden*’ genoemd. Zowel euthanasie als hulp bij zelfdoding zijn volgens de wet strafbaar. In artikel 294 van het Wetboek van Strafrecht staat: ‘Hij die opzettelijk een ander tot zelfmoord aanzet, hem daarbij behulpzaam is of hem de middelen daartoe verschaft, wordt, indien de zelfmoord volgt, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste drie jaar.’
Waar het over ging. De golf van kinderdodingen. En onze terughoudendheid. Het woord kinderdoding alleen al is een terughoudend woord. Waar zelfmoord tot zelfdoding werd, daar werd kindermoord tot kinderdoding.
De Groene Amsterdammer, 19-02-97
De NS staan vaak voor een dilemma bij zelfdodingen.
Elsevier, 14-08-99
De laatste jaren lijkt het aantal zelfdodingen iets toe te nemen, mede als gevolg van toenemende economische en sociale problemen.
de Volkskrant, 19-11-99
Ik kom uit een gezin van zes kinderen van wie twee hebben gekozen voor zelfdoding, dat zegt misschien genoeg.
Opzij, januari 2000
Op ‘Thisbe’s zelfdestructiepagina’ geeft de anonieme auteur tips over de doses slaappillen, het doorsnijden van de polsen, het springen van een hoog gebouw en het gebruik van koolstofmonoxide.
Gelders Dagblad, 29-01-2000
