(De) Ouderdom. Vadertje Cats schreef ooit: ‘Waer vind men eenig mensch die sijnen ouden dag, Bevrijt van alle pijn, ten grave brengen mag?’ Vanaf zekere leeftijd probeert men dit onderwerp zoveel mogelijk te vermijden. Ouderdom is immers een stapje dichter bij de dood. Bovendien herinnert het ons aan onze lichamelijke aftakeling. Geen enkele oudere loopt graag met zijn leeftijd te koop.
Oudere dames vraag je ook niet zomaar hoe oud ze zijn. Dat past niet volgens de beleefdheidsnormen. Een verzekeringsmaatschappij op het Internet prijst haar lijfrenteverzekeringen als volgt aan: ‘U kunt lijfrenteverzekeringen afsluiten voor uw oude dag of voor nabestaanden. Er zijn verschillende soorten oudedagslijfrenten.’
Andere eufemismen zijn: in de avond* van zijn leven; de herfst* des levens.
In jouw plaats hou je mond stil zou’k God danken dat me ouwe dag bezorgd is.
Herman Heijermans: Op hoop van zegen. 1900
Opgevoed door Kvp’ers werd hij een vooraanstaand PvdA’er. Oud-ombudsman, oud-voorzitter van de Vara. Met de nieuwe onthullingen in ‘De verbeelding aan de macht’ nadert hij zijn oude dag.
De Socrates van Nederland: Marcel van Dam.
De Groene Amsterdammer, 03-11-99
