sedert de negentiende eeuw een eufemisme voor: het onbedoeld verwekken van een kind.
Volgens het WNT oorspronkelijk gezegd van een ongehuwde vrouw. Een ‘ongelukje’ is dan een ongepland kind. ‘Een ongelukje gehad hebben’ is echter ook een eufemistische aanduiding van ‘zich bevuilen of een wind gelaten hebben’ (VanDale). Het wordt voornamelijk gebruikt met betrekking tot kinderen. Beide (eufemistische) betekenissen vinden we ook in het Engelse woord ‘accident’ terug. In het Frans wordt ‘accident’ eveneens gebruikt in de zin van ongepland kind. Duitsers spreken over een ‘Betriebsunfall’ of wanneer het om een ongehuwde moeder gaat om een ‘Andenken’ (een aandenken aan de vader). Vgl. ook moetje*.
Heb je eigenlijk wel van mijn vader gehouden? Was ik een ongelukje, waren jullie dronken? Heeft hij je verkracht?
Elle Eggels: Het huis van de zeven zusters. 1998
Ik was een ongelukje en zo heb ik me ook al lang gevoeld.
Trouw, 28-08-99
Voor een kind is op dit moment geen plaats in haar leven. En dus brengt ze haar minnaar van het ‘ongelukje’ op de hoogte, waarna een kort gesprek volgt over de onvermijdelijke abortus.
HP/De Tijd, 20-10-2000
