Achterbuurt gezien als ontwikkelingsgebied en waarin dus geïnvesteerd kan worden. De economische bedrijvigheid wordt in dergelijke achterstandswijken gestimuleerd door allerlei maatregelen (bijvoorbeeld: het belastingvrij van start gaan; soepele wetgeving enzovoort). Wie bedrijven naar een sjofele buurt wil lokken doet dit veel beter door deze buurt te camoufleren als een ‘kansenzone’. Dit eufemisme werd reeds gesignaleerd door Frank Jansen in ‘Onze Taal’, januari 1997.
Men spreekt ook wel over een ‘economisch“ stimuleringsgebied’. In Amerika worden midden- en kleinbedrijven naar de arme binnensteden gelokt met zogenaamde ‘empowerment zones’. In Vlaanderen gebruikt men het eufemisme herwaarderingsgebied*.
‘Ik ben ervoor, van de stad één grote kansenzone te maken. Als je een deel afzondert, krijg je oneerlijke concurrentie.’
Het Parool, 6-2-96
Om de werkloosheid en verloedering in de achterstandswijken van de grote steden terug te dringen heeft het kabinet-Kok een nieuw instrument ontwikkeld: de kansenzone. Met minder belasting en minder regels probeert men ondernemers te lokken naar speciaal aangewezen gebieden. Er zitten echter nogal wat haken en ogen aan, bericht Henk Donkers.
Geografie, 1997-4
In 199 5 bleek plotseling het mooie oude deel van de Staatsliedenbuurt een andere naam te hebben: Fannius Scholtenbuurt. Pas vanaf 1996 bleek waarom er zo raar werd gesproken over dit stukje van de Staatsliedenbuurt: De Fannius Scholtenbuurt bleek een ‘kansenzone’ te zijn.
Staatsbulletin, jaargang 1 nummer 2, april 1997
